In het kort: mijn Verhaal III

De financiële crisis vanaf 2008 had natuurlijk ook effect op mijn ondernemingen. De omzet en winst donderden in elkaar maar de kosten bleven op hetzelfde niveau. Ik liet € 150.000,- die ik tegoed had in de zaak zitten en halveerde mijn salaris om een signaal af te geven naar de andere werknemers.

Sella vertikte het om zuiniger aan te doen en ik was niet opgewassen tegen haar woede en agressie als ik het waagde haar beperkingen voor te stellen. Ze had pinpassen van de diverse lopende rekeningen en zowel privé als zakelijke creditcards.

Haar enige reactie op mijn hints dat het allemaal wat slechter ging was dat ze nog vaker en langer met sociale media bezig was op haar mobieltje. Vaak in het Hebreeuws zodat ik niet wist wat ze allemaal uitspookte. Ik kwam er later achter dat ze in die tijd de banden probeerde aan te halen met een rijke Argentijn die ze nog kende uit haar Vegas periode.

cleaning equipment

foto van Jeshoots - Unsplash

Ondertussen deed Sella bijna niets uit huis. We hadden een Servisch echtpaar dat het hele huis schoon hield en alle kleding voor ons streek en terug deed in de kasten. Polly en Adam zaten op de peuterschool of kleuterschool en regelmatig de rest van de dag of in het weekend bij een oppas. Sella zat achter haar Mac, kleefde aan haar mobieltje of plande feesten en partijen met enkele lokale vriendinnen. Als ze even geen gillende ruzies met ze had.

Ze ging ieder jaar een volle week naar het EDC festival in Nevada. Vloog dan per business class en betrok een suite in een vijf sterren hotel. Regelmatig was ze dan enkele dagen niet bereikbaar terwijl ik me thuis afvroeg wat ze uitspookte. Ik had natuurlijk mee kunnen gaan maar heb niet veel op met dance muziek en de bijbehorende drugs en slaaptekort. En iemand moest voor de kids zorgen en ons kostbare leven in stand houden.

Ik had geen dure hobbies maar begon in die tijd wel meer te drinken. Zelfmedicatie, noemt vriend Jelmer dat. Ik dronk dagelijks genoeg whisky om elke drie dagen een nieuwe fles te moeten openen. Mijn liefde voor whisky zorgde er ook voor dat ik zeldzame flessen begon te verzamelen bij wijze van belegging. Ik geloof niet echt in aandelen en obligaties -heb meerdere keren flink verloren- maar beleggen in whisky en kunst deed ik graag.

Zo rond de tijd dat het over was met Sella, waren mijn whisky en kunst zeker € 300.000

waard. Deels privé bezit maar ook deels zakelijk.

Sella kon zich beslist niet neerleggen bij een afname van onze welvaart. Het kwam erop neer dat ik moest zorgen voor poen, voor het huis en voor de kinderen. Ze vond echt dat ze 'recht' had op een rijk leven. Haar totale blindheid voor de werkelijkheid leidde steeds vaker tot heftige ruzies waarbij haar domme gezwets me keer op keer verbijsterde.

Op een dag ruzieden we in de auto - zij reed in haar eenvoudige maar nieuwe Skoda, ik had een goedkope oldtimer Mercedes- en vanuit het niets sloeg ze me. Bij mij sloegen de stoppen door: hoe durfde ze? Zij die niets had ingebracht, niets uitvoerde en alleen maar zanikte om meer? Ik duwde haar stevig opzij en zij trok het stuur mee. Gevolg was dat we van de weg af raakten en tegen een paal tot stilstand kwamen. We reden niet hard dus alleen de auto liep schade op.

Dit was na die hete koffie in Eilat de tweede keer dat ze agressief tegen me was. Ik had haar daar achter moeten laten.

*Woede komt weer op (het is zomer 2020) even diep ademhalen...*

Ze ging ook regelmatig even naar haar familie in Israël en soms ging ik dan mee. Maar toen ze tijdens die trips steeds vaker voor meerdere dagen verdween naar festivals, mobieltje mee maar voor mij onbereikbaar, had ik er geen zin meer in.

Ik vermoedde toen al sterk dat ze er affaires op na hield. Wij hadden slechts sporadisch sex en ze interesseerde zich sowieso niet voor mij sinds de poen minder werd. Het was inmiddels zomer 2013 en de ondergang van de bedrijven leek onafwendbaar.

Sella was al een paar dagen huilerig en wilde eerst niet zeggen wat er was. Na aandringen zei ze dat ze zo bang was aids te hebben want ze was kort daarvoor vreemd gegaan met die Argentijn tijdens een verblijf in Israel. Het ergste was, vond Sella, dat hij haar toch maar niet wilde en terug gegaan was naar zijn eigen land. Ze vertelde het me zonder schaamte

Toen mijn woede en verbijstering weer een beetje gezakt waren stuurde ik haar naar de huisarts voor een onderzoekje en meldde meteen dat het over was tussen ons en dat ik van haar af wilde.

Off course you do, zei ze met een lepe grijns. We will see about that. dat was een voorbode van de doffe ellende die ze over me uitstortte in de jaren daarna terwijl ik dacht dat het dieptepunt toen wel zo'n beetje bereikt was...

In de praktijk kwam er voorlopig weinig van een scheiding. Ik was weer fulltime gaan werken om een naderend faillissement te voorkomen of in goede banen te leiden. de kinderen bleven natuurlijk zorg en aandacht nodig hebben en ik sliep maandenlang in een gastenkamer. Nadat ik de kids in bed gelegd had wandelde ik uren door mijn dorp en daarna dronk ik me gevoelloos.

De ruzies werden niet minder en Sella begon te dreigen Polly en Adam mee te nemen naar Israël als ik niet zou inbinden. Dat was inderdaad waar ik het meest bang voor was. Maar ik wilde ook niet dat een tweede huwelijk met kinderen zou stranden. Ik had David uit mijn eerste huwelijk al zes jaar net gezien. Mijn jochie van 12 van toen zou intussen bijna volwassen zijn.